ОН СЕГІЗІНШІ С?З
Адам баласына жырты?сыз, кірсіз, сыпайы киініп, ??м ол киімін был?ап, былжыратып кимей, таза кимек — д?рыс іс. Л?кин ?з д?улетінен арты? киінбек, не киімі арты? болмаса да, к??іліне ?уат т?тып, тым айналдырма? — кербезді? ісі.
Кербезді? екі т?рлі ?ылы?ы болады: бірі бет-пішінін, м?ртын, м?шесін, ж?рісін, ?ас-?аба?ын ?олдан т?зетіп, шынта?ын к?теріп, ?олын тара?тап ?уре болма?. Біреуі атын, киімін «айран ішерім» деп, соларды? ар?асында сыпайы, ж??ымды жігіт атанба??а, ?зінен ілгерілерге елеулі болып, ?зі ?атарда?ыны? ішін к?йдіріп, ?зінен кейіншілерге «?тте?, д?ние-ай, осыларды? атындай ат мініп, киіміндей киім кигенні? не арманы бар екен?!» — дейт??ын болма??а ойланба?. М?ны? б?рі — мас?аралы?, а?ыма?ты?. М?ны адам бір ойламасын, егерде бір ойласа, ?айта адам болма?ы — ?иын іс. Кербез дегенді осындай кер, керде? немеден безі?дер деген с?зге ??сатамын. Тегінде, адам баласы адам баласынан а?ыл, ?ылым, ар, мінез деген н?рселермен озба?. Онан бас?а н?рсеменен оздым ?ой демекті? б?рі де — а?ыма?ты?.
http://abai.kz/content/abai-kynanbaiyly-mynyn-beri-maskaralyk-akymaktyk
